Zastosowania fizyki w biologii i medycynie, stacjonarne, drugiego stopnia

Program studiów

• dyscyplina wiodąca: nauki fizyczne, pozostałe dyscypliny: nauki chemiczne, nauki biologiczne, nauki medyczne, nauki o zdrowiu
• studia interdyscyplinarne
• cztery specjalności do wyboru: biofizyka molekularna, fizyka medyczna, neuroinformatyka, projektowanie molekularne i bioinformatyka
• wybór specjalności na początku studiów
• kształcenie w ramach specjalności od początku studiów
• kształcenie w zakresie fizyki oparte na światowej klasy badaniach naukowych prowadzonych na Wydziale Fizyki UW
• kształcenie w na podstawie indywidualnego planu studiów przygotowywanego przez studenta zgodnie z jego zainteresowaniami, wspólnie z opiekunem kierunku
• szeroki zakres zajęć laboratoryjnych
• dostęp do pracowni komputerowych i bogato wyposażonych bibliotek specjalistycznych
• możliwość wykonywania własnych projektów i prototypów w pracowni Makerspace@UW
• możliwość uczestniczenia w pracach naukowych prowadzonych przez grupy badawcze na Wydziale Fizyki.
• praktyki zawodowe w ramach studiów
• zajęcia na Wydziale Fizyki UW (ul. Pasteura 5)

Interdyscyplinarny kierunek studiów łączący fizykę z naukami biologicznymi i medycyną. Pogranicze tych nauk jest jednym z najdynamiczniej rozwijających się obszarów badań naukowych, a także zastosowań najnowszych technologii.

Charakterystyka specjalności

Biofizyka molekularna: celem biofizyki molekularnej jest badanie układów o znaczeniu biologicznym metodami fizycznymi, takimi jak wielowymiarowy jądrowy rezonans magnetyczny, metody mikroskopii i manipulacji pojedynczymi cząsteczkami, spektrometria masowa, ultrawirowanie analityczne oraz teoretyczne metody modelowania molekularnego. Badania w tym zakresie, obejmujące zagadnienia z pogranicza fizyki, chemii, biologii i bioinformatyki, stwarzają unikalną możliwość konstruowania modeli obiektów biologicznych i wyjaśniania mechanizmów procesów zachodzących w układach ożywionych na dowolnym poziomie, od pojedynczych makromolekuł a nawet wiązań molekularnych do całych organizmów i ekosystemów. Informacje, których dostarczają badania metodami biofizyki molekularnej są niezwykle przydatne w medycynie np. przy poznawaniu molekularnych podstaw chorób i projektowaniu skutecznych leków.

Fizyka medyczna: w medycynie w ostatnich latach zostały wprowadzone nowe technologie diagnostyczne i terapeutyczne wywodzące się z osiągnięć fizyki. Tomografia pozytonowa (PET) jest już stosowana w wielu ośrodkach diagnostyki nowotworowej w Polsce a terapia hadronowa, opierająca się na najnowszych wynikach badań naukowych w zakresie fizyki jądrowej, wprowadzana do praktyki klinicznej w Europie (Heidelberg i Pavia) i również stosowana w Polsce (Kraków). Współczesna diagnostyka i terapia medyczna, w szczególności diagnostyka i terapia nowotworów wymaga nie tylko wykwalifikowanego personelu lekarskiego, ale i fizyków medycznych oraz personelu technicznego wspomagającego medyczne technologie radiacyjne.

Neuroinformatyka: gwałtowny rozwój neuroinformatyki na świecie odbywa się zarówno w zakresie badań podstawowych, jak i konkretnych zastosowań. Studia neuroinformatyki dostarczą gospodarce specjalistów w dziedzinie już od kilku lat dynamicznie rozwijającej się za granicą, która owocuje coraz większą ilością ważnych zastosowań medycznych w zakresie zaawansowanych technologii. Celem studiów drugiego stopnia w zakresie Neuroinformatyki jest zapewnienie studentom rozszerzonego w stosunku do studiów I stopnia wykształcenia w dziedzinie informatyki i statystyki, potrzebnego w klinikach i laboratoriach.

Projektowanie molekularne i bioinformatyka: wieloskalowe metody molekularnego projektowania i bioinformatyki są powszechnie stosowane w nano-i biomedycynie, jak również w różnego rodzaju nano- i biotechnologiach. Prace projektowe związane z inżynierią molekularną białek i kwasów nukleinowych, projektowanie leków, prace interdyscyplinarne związane z badaniami struktury i dynamiki układów (bio)molekularnych czy analiza onkogennych szlaków sygnałowych, należą do burzliwie rozwijających się dziedzin wiedzy i technologii. W projektowaniu molekularnym stosowane są też coraz szerzej metody wirtualnej rzeczywistości (virtual reality). Powstały takie nowe dziedziny jak genomika i proteomika, których celem jest pełna i wysoce przepustowa (high throughput) charakterystyka sekwencjonowanych genomów oraz kompletna charakterystyka białek kodowanych przez sekwencjonowane genomy. Kształcenie specjalistów potrafiących rozwijać i wykorzystywać metody projektowania molekularnego i bioinformatyki należy więc do silnie rozwijającego się nurtu edukacyjnego na świecie. Celem studiów drugiego stopnia w zakresie Projektowania molekularnego i bioinformatyki jest przygotowanie studentów do operowania rozszerzoną (w stosunku do studiów I stopnia) wiedzą z zakresu biologii, fizyki, chemii, a przede wszystkim informatyki stosowanej.

Sylwetka absolwenta

Absolwenci specjalności biofizyka molekularna będą przygotowani do operowania rozszerzoną wiedzą z zakresu biologii, fizyki i chemii.

Uzyskują umiejętności:

• obsługi nowoczesnej aparatury badawczej i stosowania związanych z nią metod fizycznych, chemicznych i biologicznych w laboratoriach badawczych,
• rozwiązywania złożonych problemów dotyczących funkcjonowania biomolekuł,
• projektowania biomolekuł pod kątem zastosowań biotechnologicznych i medycznych.

Będą także praktycznie wykorzystywać swoje umiejętności w laboratoriach o profilu medycznym, analitycznych i diagnostycznych.

Absolwenci fizyki medycznej będą mieli umiejętności łączenia podstawowych metod i idei z różnych obszarów fizyki, chemii i biologii oraz wybranych dziedzin medycyny. Ponadto studia magisterskie przygotują wysoko wykwalifikowanych specjalistów ochrony radiologicznej i dozymetrii dla Zakładów Medycyny Nuklearnej i Zakładów Radioterapii, a także dla przemysłu stosującego techniki radiacyjne.

Atutem absolwentów fizyki medycznej będzie umiejętność wykorzystania interdyscyplinarnego podejścia do problemu. Znajomość zaawansowanych technik doświadczalnych, obserwacyjnych i numerycznych pozwoli absolwentowi zaplanować i wykonać złożony eksperyment, dokonać krytycznej analizy wyników pomiarów, obserwacji lub obliczeń teoretycznych i modelowania komputerowego wraz z oceną dokładności wyników oraz zinterpretować dane doświadczalne na gruncie teorii i modeli teoretycznych. Dzięki temu absolwent może być cennym pracownikiem nie tylko zespołu naukowego, ale również w wielu innych dziedzinach. Dzięki umiejętności syntezy metod i idei z różnych obszarów będzie potrafił wyszukać w literaturze i zaadaptować wiedzę i metodykę fizyki, a także stosowane metody doświadczalne i teoretyczne do rozwiązywanego problemu, oraz klarownie przedstawić wyniki badań w grupach interdyscyplinarnych.

Absolwenci neuroinformatyki będą wykształceni w dziedzinie pomiaru i analizy sygnałów takich jak EEG, EMG, EKG szeroko stosowanych w diagnostyce klinicznej. Zapoznają się również z technikami takimi jak: neurofeedback czy interfejsy mózg-komputer (BCI), stanowiące jedyną szansę dla pacjentów w ciężkich stadiach chorób neurodegeneracyjnych. Absolwent neuroinformatyki pozna zaawansowane techniki doświadczalne, obserwacyjne i numeryczne w eksperymentach fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz będzie potrafił opisać i wytłumaczyć ich wyniki z wykorzystaniem języka matematyki, pozna techniki programowania oraz korzystania z komputerowych baz danych. Znajomość technik pomiarowych, programowania i technik statystycznej analizy danych zapewni im szeroki dostęp do rynku pracy. Absolwenci będą cennymi pracownikami, potrafiącymi mierzyć i analizować sygnały stosowane w praktyce klinicznej, wykonywać opracowania statystyczne danych medycznych, zestawiać systemy do zyskującego na popularności neurofeedbacku.

Absolwenci specjalności projektowanie molekularne i bioinformatyka uzyskają wykształcenie w zakresie stosowania różnorodnych metod projektowania molekularnego i bioinformatyki w biofizyce, chemii, biologii i naukach medycznych. Studia przygotują do prowadzenia wspomaganych komputerowo prac o charakterze interdyscyplinarnym, jak również dobrego rozumienia prac eksperymentalnych i umiejętności komunikowania się z eksperymentatorami i specjalistami z innych dziedzin przyrodniczych i medycznych.

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem polskim

Kwalifikacja odbywa się na podstawie wyników osiągniętych w czasie dotychczasowych studiów. Każda ocena S uzyskana przez kandydata na ukończonych studiach uprawniających do podjęcia studiów drugiego stopnia zostanie przeliczona na punkty rekrutacyjne PR zgodnie ze wzorem:

PR = 0,1/(Smax-Smin) * SUMA po i [w_i * h_i *(S_i - Smin)]

gdzie:

Smax, Smin - odpowiednio najwyższa i najniższa ocena możliwa do zdobycia (tj. skala ocen, np. od 2 do 5)
w_i - waga przedmiotu (wg współczynników określonych poniżej)
h_i - liczba godzin przedmiotu (zgodna z suplementem dyplomu lub wypisem ocen ze studiów potwierdzonym przez jednostkę, w której kandydat studiował)
S_i - ocena zdobyta przez kandydata, przy czym w przypadku, kiedy kandydat ma więcej niż jedną ocenę z danego przedmiotu (np. poprawa oceny, ponowne podejście do egzaminu w kolejnym roku), uwzględnia się dany przedmiot jedynie raz z najwyższą z uzyskanych ocen.
i - indeks przedmiotów branych pod uwagę w wyliczeniu, przy czym przedmioty, które kończą się zaliczeniem (bez oceny) nie będą brane pod uwagę w wyliczeniu punktów rekrutacyjnych.

Punkty rekrutacyjne każdego kandydata będą obliczane jako suma ocen (po przeliczeniu) z przedmiotów uzyskanych na studiach, przy czym każda ocena będzie mnożona przezliczbę godzin danego przedmiotu oraz przez współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu.

Współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu wynosi odpowiednio:

1. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu fizyki: 2,0
2. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu astronomii: 2,0
3. dla wykładów i ćwiczeń rachunkowych z matematyki: 2,0
4. dla przedmiotów z zakresu programowania i metod numerycznych: 1,5
5. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu chemii i biologii: 1,0
6. dla pozostałych: 0,0

Jeżeli chodzi o przypisanie współczynnika do przedmiotu, w którego zakresie pojawia się jednocześnie np. fizyka i chemia, bierze się pod uwagę ten przedmiot tylko raz z współczynnikiem najwyższym.

Wynik PR zaokrągla się w dół do liczby całkowitej.

Warunkiem przyjęcia na studia jest uzyskanie końcowej liczby punktów rekrutacyjnych nie mniejszej niż 50 oraz zapewniającej miejsce na liście rankingowej mieszczące się w ramach obowiązującego limitu. Zgodnie z powyższym wzorem nie ma górnego limitu możliwych punktów do zdobycia.

Kandydat jest zobowiązany dostarczyć jako załączniki w systemie IRK:

1. skan suplementu dyplomu lub wypisu ocen ze studiów z informacją o wymiarze godzinowym zajęć, potwierdzonego przez jednostkę, w której kandydat studiował.
2. skan oświadczenia podpisanego przez kandydata, zawierającego wynik samodzielnie przeprowadzonych obliczeń punktów rekrutacyjnych (wg powyższych reguł) w formie tabeli zawierającej przedmioty z suplementu/wypisu ocen ze studiów, które mają współczynnik większy od zera.

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem zagranicznym

Obowiązują takie same zasady jak dla kandydatów z dyplomem uzyskanym w Polsce.

Wymagania dotyczące znajomości języka polskiego. >> Otwórz stronę! <<

Terminy

Ogłoszenie wyników: 23 września 2019 r.

Przyjmowanie dokumentów: 

• I termin: 24 i 25.09.2019, godz. 10-13
• II termin: 26 i 27.09.2019, godz. 10-13
• III termin: 28 i 30.09.2019, godz. 10-13

Opłaty

Opłata rekrutacyjna (w tym opłaty wnoszone za granicą)

Opłata za wydanie legitymacji studenckiej (ELS)

Wymagane dokumenty

Lista dokumentów wymaganych do złożenia w formie papierowej w przypadku zakwalifikowania na studia

Dodatkowe informacje

Znajdź nas na mapie: Wydział Fizyki