Kod | S2-INZN |
---|---|
Jednostka organizacyjna | Wydział Fizyki |
Kierunek studiów | Inżynieria nanostruktur |
Forma studiów | Stacjonarne |
Poziom kształcenia | Drugiego stopnia |
Profil studiów | ogólnoakademicki |
Języki wykładowe | polski |
Minimalna liczba studentów | 6 |
Limit miejsc | 11 |
Czas trwania | 2 lata |
Adres WWW | http://www.fuw.edu.pl/ |
Wymagany dokument |
Program studiów
- dyscyplina wiodąca: nauki fizyczne, pozostałe dyscypliny: nauki chemiczne
- studia interdyscyplinarne
- kształcenie w zakresie fizyki oparte na światowej klasy badaniach naukowych prowadzonych na Wydziale Fizyki UW
- kształcenie w zakresie chemii oparte na światowej klasy badaniach naukowych prowadzonych na Wydziale Chemii UW
- kształcenie w na podstawie indywidualnego planu studiów przygotowywanego przez studenta zgodnie z jego zainteresowaniami, wspólnie z opiekunem kierunku
- szeroki zakres zajęć laboratoryjnych
- dostęp do pracowni komputerowych i bogato wyposażonych bibliotek specjalistycznych
- możliwość wykonywania własnych projektów i prototypów w pracowni Makerspace@UW
- możliwość uczestniczenia w pracach naukowych prowadzonych przez grupy badawcze na Wydziale Fizyki.
- praktyki zawodowe w ramach studiów
- zajęcia na Wydziale Fizyki UW (ul. Pasteura 5) i na Wydziale Chemii UW (ul. Pasteura 1)
Celem kształcenia na kierunku inżynieria nanostruktur jest przekazanie interdyscyplinarnej wiedzy z zakresu fizyki i chemii. Absolwent uzyska wiedzę zarówno teoretyczną, jak również praktyczną w trakcie pracy w nowocześnie wyposażonych laboratoriach Uniwersytetu Warszawskiego oraz współpracujących z nimi innych jednostek naukowych. Absolwent pozna i zrozumie rolę nanotechnologii i inżynierii nanostruktur w rozwoju nowoczesnego społeczeństwa. Będzie merytorycznie przygotowany do rozwiązywania problemów technicznych i naukowych w nanotechnologii, zarówno w skali laboratoryjnej jak i przemysłowej, w tym także badań środowiskowych. Uzyskana wiedza pozwoli absolwentowi na podjęcie pracy w instytucjach związanych z wykorzystaniem chemii, fizyki oraz na kontynuowanie nauki.
Studia na kierunku Inżynieria nanostruktur dają możliwość rozwijania zainteresowań w kilku kierunkach: zgłębiając fotonikę, studenci poznają zasady działania podstawowych przyrządów i elementów fotonicznych oraz ich zastosowania; skupiając się na modelowaniu nanostruktur i nowych materiałów, studenci zaznajamiają się z nowoczesnymi metodami do tego służącymi oraz metodami poznawania natury opartymi na realistycznych symulacjach komputerowych; studenci zainteresowani nanotechnologiami i charakteryzacją nowych materiałów będą mogli zapoznać się ze strategiami syntezy i fizycznego otrzymywania nanostruktur, projektowaniem i badaniem właściwości fizykochemicznych nowych materiałów, w szczególności wpływowi nanostrukturyzacji na właściwości fizykochemiczne nanomateriałów węglowych, półprzewodnikowych i polimerowych.
Sylwetka absolwenta
Absolwent studiów inżynierii nanostruktur drugiego stopnia otrzymuje wykształcenie w dziedzinie chemii, fizyki, nanotechnologii i inżynierii nanostruktur. Ma rozszerzoną wiedzę w zakresie fizyki i chemii oraz zaawansowanej matematyki i metod matematycznych; zn zaawansowane techniki numeryczne, obliczeniowe i informatyczne, a także zaawansowane techniki doświadczalne i obserwacyjne. Absolwent zna nowoczesną aparaturę naukowo-badawczą oraz częściowo aparaturę przemysłową wykorzystywaną w inżynierii nanostruktur. Zna też zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w stopniu pozwalającym na samodzielną pracę w obszarze fizyki, chemii, nanotechnologii oraz inżynierii nanostruktur. Wie o aktualnych kierunkach rozwoju i najnowszych odkryciach w dziedzinie fizyki, chemii, nanotechnologii oraz inżynierii nanostruktur, potrafił zaplanować i wykonać obserwacje, doświadczenia, i obliczenia z zakresu fizyki, chemii oraz dotyczące nanotechnologii i inżynierii nanostruktur. Potrafi krytycznie ocenić wyniki doświadczeń i obliczeń teoretycznych oraz przeprowadzić analizę ich dokładności, znajdować niezbędne informacje w literaturze fachowej, bazach danych i innych źródłach. Umie zastosować zdobytą wiedzę, umiejętności oraz metodykę fizyki i chemii do rozwiązywania problemów z dziedzin pokrewnych. Dzięki zajęciom w grupach badawczych absolwent potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. W zależności od wybranego dziedziny absolwent może posiadać następujące umiejętności:
- rozumienie działania podstawowych przyrządów i elementów fotonicznych; rozumienie podstawowych metod technologii i nanotechnologii materiałów tworzonych na potrzeby fotoniki; znajomość podstawowych metod charakteryzacji materiałów i struktur fotonicznych; twórcze podejście do zagadnienia nowych materiałów dla fotoniki, zarówno pod względem technologii ich otrzymywania, jak i modyfikowania ich właściwości
- zdefiniowanie i rozumienie podstawowych zagadnień nanotechnologii, dostrzeganie zarówno zjawisk i procesów fizycznych jak też ekonomicznych; pozyskiwanie i opracowywanie danych empirycznych a w tym zwłaszcza dużych rekordów danych; umiejętność wizualizacji danych i ich interpretacji, modelowania matematycznego i algorytmizowania oraz modelowania numerycznego i komputerowego; umiejętność projektowania i prowadzenia symulacji komputerowych oraz porównywania uzyskanych wyników teoretycznych z empirycznymi
- rozumienie podstawowych metod technologii i nanotechnologii materiałów; znajomość podstawowych metod charakteryzacji nanomateriałów; twórcze podejście do zagadnienia nowych nanomateriałów, zarówno pod względem technologii ich otrzymywania, jak i modyfikowania ich właściwości
Możliwe miejsca zatrudnienia obejmują: instytuty badawcze i badawczo rozwojowe, firmy produkujące nanomateriały, materiały elektroniczne, kosmetyki, środki czyszczące i ochronne, firmy farmaceutyczne, laboratoria badawczo-rozwojowe oraz laboratoria kontroli jakości wykorzystujące różnorodne metody spektroskopowe.
Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem polskim
Kwalifikacja odbywa się na podstawie wyników osiągniętych w czasie dotychczasowych studiów. Każda ocena S uzyskana przez kandydata na ukończonych studiach uprawniających do podjęcia studiów drugiego stopnia zostanie przeliczona na punkty rekrutacyjne PR zgodnie ze wzorem:
PR = 0,1/(Smax-Smin) * SUMA po i [w_i * h_i *(S_i - Smin)]
gdzie:
Smax, Smin - odpowiednio najwyższa i najniższa ocena możliwa do zdobycia (tj. skala ocen, np. od 2 do 5)
w_i - waga przedmiotu (wg współczynników określonych poniżej)
h_i - liczba godzin przedmiotu (zgodna z suplementem dyplomu lub wypisem ocen ze studiów potwierdzonym przez jednostkę, w której kandydat studiował)
S_i - ocena zdobyta przez kandydata, przy czym w przypadku, kiedy kandydat ma więcej niż jedną ocenę z danego przedmiotu (np. poprawa oceny, ponowne podejście do egzaminu w kolejnym roku), uwzględnia się dany przedmiot jedynie raz z najwyższą z uzyskanych ocen.
i - indeks przedmiotów branych pod uwagę w wyliczeniu, przy czym przedmioty, które kończą się zaliczeniem (bez oceny) nie będą brane pod uwagę w wyliczeniu punktów rekrutacyjnych.
Punkty rekrutacyjne każdego kandydata będą obliczane jako suma ocen (po przeliczeniu) z przedmiotów uzyskanych na studiach, przy czym każda ocena będzie mnożona przezliczbę godzin danego przedmiotu oraz przez współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu.
Współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu wynosi odpowiednio:
a. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu fizyki: 2,0
b. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu astronomii: 2,0
c. dla wykładów i ćwiczeń rachunkowych z matematyki: 2,0
d. dla przedmiotów z zakresu programowania i metod numerycznych: 1,5
e. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu chemii i biologii: 1,0
f. dla pozostałych: 0,0
Jeżeli chodzi o przypisanie współczynnika do przedmiotu, w którego zakresie pojawia się jednocześnie np. fizyka i chemia, bierze się pod uwagę ten przedmiot tylko raz z współczynnikiem najwyższym.
Wynik PR zaokrągla się w dół do liczby całkowitej.
Warunkiem przyjęcia na studia jest uzyskanie końcowej liczby punktów rekrutacyjnych nie mniejszej niż 50 oraz zapewniającej miejsce na liście rankingowej mieszczące się w ramach obowiązującego limitu. Zgodnie z powyższym wzorem nie ma górnego limitu możliwych punktów do zdobycia.
Kandydat jest zobowiązany dostarczyć jako załączniki w systemie IRK:
1. skan suplementu dyplomu lub wypisu ocen ze studiów z informacją o wymiarze godzinowym zajęć, potwierdzonego przez jednostkę, w której kandydat studiował.
2. skan oświadczenia podpisanego przez kandydata, zawierającego wynik samodzielnie przeprowadzonych obliczeń punktów rekrutacyjnych (wg powyższych reguł) w formie tabeli zawierającej przedmioty z suplementu/wypisu ocen ze studiów, które mają współczynnik większy od zera.
Nazwa przedmiotu |
Liczba godzin |
Uzyskana ocena |
Waga przedmiotu |
Wynik |
Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem zagranicznym
Obowiązują takie same zasady jak dla kandydatów z dyplomem uzyskanym w Polsce.
Wymagania dotyczące znajomości języka polskiego. >> Otwórz stronę! <<
Terminy
Ogłoszenie wyników: 23 września 2019 r.
Przyjmowanie dokumentów:
- I termin: 24 i 25.09.2019, godz. 10-13
- II termin: 26 i 27.09.2019, godz. 10-13
- III termin: 28 i 30.09.2019, godz. 10-13
Opłaty
Opłata rekrutacyjna (w tym opłaty wnoszone za granicą)
Opłata za wydanie legitymacji studenckiej (ELS)
Wymagane dokumenty
Lista dokumentów wymaganych do złożenia w formie papierowej w przypadku zakwalifikowania na studia
Dodatkowe informacje
Znajdź nas na mapie: Wydział Fizyki